Τους πολιτικούς, οικονομικούς και συνταγματικούς όρους της συμπληρωματικής λειτουργίας του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα της ασφάλισης περιέγραψε ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος κατά τη διάρκεια του χθεσινού συνεδρίου της «Ν» με θέμα «Ασφαλιστικό, η επόμενη ημέρα». Βασικές θεματικές ενότητες της ημερίδας ήταν η λειτουργία των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης (2ος πυλώνας) και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τη σύναψη ιδιωτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων (3ος πυλώνας).
Από την έντυπη έκδοση
Δημοσιογραφική κάλυψη του συνεδρίου από τους
Στέλιο Παπαπέτρου και Σοφία Εμμανουήλ
Τους πολιτικούς, οικονομικούς και συνταγματικούς όρους της συμπληρωματικής λειτουργίας του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα της ασφάλισης περιέγραψε ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος κατά τη διάρκεια του χθεσινού συνεδρίου της «Ν» με θέμα «Ασφαλιστικό, η επόμενη ημέρα». Βασικές θεματικές ενότητες της ημερίδας ήταν η λειτουργία των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης (2ος πυλώνας) και ο εκσυγχρονισμός του θεσμικού πλαισίου για τη σύναψη ιδιωτικών ασφαλιστηρίων συμβολαίων (3ος πυλώνας).
Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας Γιώργο Κατρούγκαλο το βασικό, τόσο από άποψη ουσίας όσο και από άποψη πολιτικής και συνταγματικής τάξης (δεδομένου ότι το δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλιση προστατεύεται από το Σύνταγμά μας) έγκειται, όπως τόνισε με έμφαση, «στο κατά πόσο οι παροχές του πρώτου πυλώνα, αυτές δηλαδή που εγγυάται το κράτος, οι συντάξεις της δημόσιας κύριας ασφάλισης είναι τέτοιες που να εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση του συνταξιούχου.
Αυτός είναι ο πρώτος ελάχιστος στόχος. Επιπλέον, το εισόδημα που εξασφαλίζει η σύνταξη θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό εγγύτερα στο εισόδημα που υπήρχε κατά τη διάρκεια της εργασίας».
Σύμφωνα με τον υπουργό, εάν δεν πληρούνται αυτοί οι όροι η συμπληρωματικότητα του δεύτερου και του τρίτου πυλώνα δεν αρκεί, «γιατί το κράτος έχει προφανώς βρεθεί σε αδυναμία να καλύψει τον δικό του ρόλο».
Ο κ. Κατρούγκαλος αναλύοντας τον ρόλο του καθενός εκ των τριών πυλώνων της κοινωνικής ασφάλισης και επισημαίνοντας τα γενεσιουργά αίτια της κρίσης του ασφαλιστικού συστήματος, ανέφερε συμπερασματικά ότι «εγώ δεν είμαι αντίθετος στη λειτουργία του δεύτερου πυλώνα και του τρίτου, με την προϋπόθεση όμως ότι οι ασφαλιστικές παροχές που εξασφαλίζει το κράτος ανταποκρίνονται στα δύο αυτά χαρακτηριστικά», δηλαδή της δημόσιας εγγύησης των συντάξεων και της κατά το δυνατόν προσέγγισης του εισοδήματος του συνταξιούχου με το εισόδημα που είχε κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου.
Ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε στις επιπτώσεις που είχε η κρίση στη δραματική μείωση του εισοδήματος των εργαζομένων σε σχέση με τη λειτουργία των ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης και των ιδιωτικών ασφαλιστηρίων, τονίζοντας ότι «σε μια κοινωνία φτωχοποιημένη έπειτα από αυτήν την 5ετία-6ετία λιτότητας και επιβολής νεοφιλελεύθερων πολιτικών, το διαθέσιμο εισόδημα στην Ελλάδα για συμπληρωματική ασφάλιση, πέραν της υποχρεωτικής και κύριας, είναι προφανώς πολύ μικρό».
Μάλιστα ο υπουργός Εργασίας αναφέρθηκε σε στοιχεία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών τα οποία, όπως είπε, «δείχνουν μια μείωση 28%, αν θυμάμαι καλά, την τελευταία 5ετία και ρευστοποιήσεις συμβολαίων ρεκόρ την τελευταία χρονιά, πάνω από 800 εκατομμύρια ευρώ. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν πραγματικά την αδυναμία, την αντικειμενική αδυναμία επένδυσης στον τρίτο πυλώνα».
Αναφερόμενος στον νέο ασφαλιστικό νόμο ο υπουργός Εργασίας τόνισε ότι βασική επιδίωξη ήταν η διασφάλιση της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ισονομίας, και της κοινωνικής δικαιοσύνης, με ιδιαίτερη προστασία των πιο φτωχών και ευάλωτων τμημάτων του πληθυσμού.
Μάλιστα, χρησιμοποιώντας ένα παράδειγμα από τον δικό του επαγγελματικό χώρο (των νομικών), ανέφερε: «Στο παρελθόν ένας δικηγόρος που είχε 100.000 ευρώ εισόδημα και ένας δικηγόρος που είχε 10.000 ευρώ εισόδημα, πλήρωναν και οι δύο 5.000 ευρώ ασφάλιση. Για τον ένα αυτό σήμαινε το 50% του εισοδήματός του, για τον άλλο σήμαινε το 5%. Με τη μεταρρύθμισή μας και οι δύο θα πληρώνουν το 20% του πραγματικού τους εισοδήματος. Αυτό και στοιχείο δικαιοσύνης είναι και εξασφαλίζει πληρέστερα τη χρηματοδότηση των ταμείων».
Πάντως ο υπουργός Εργασίας αναγνώρισε ότι και στους τρεις χώρους των ελεύθερων επαγγελματιών επιστημόνων (δικηγόροι, γιατροί, μηχανικοί) οι εισφορές είναι πολύ υψηλές «διότι στο 20% της σύνταξης και στο 7% της υγείας που πληρώνουμε όλοι οι Έλληνες, προστίθεται και ένα 10% για το εφάπαξ και την επικουρική παροχή».
Ο κ. Κατρούγκαλος ανέφερε ότι οι ενώσεις νομικών - γιατρών - μηχανικών τού είχαν κάνει πρόταση για το ενδεχόμενο δημιουργίας ασφαλιστικού φορέα του δεύτερου πυλώνα, δηλαδή του πρότειναν να δημιουργήσουν ένα επαγγελματικό ταμείο το οποίο θα δίνει επικουρική σύνταξη και εφάπαξ, ούτως ώστε, όπως είπε, «να μην είναι 38% η υποχρεωτική εισφορά στο δημόσιο σύστημα, αλλά 27%».
Σύμφωνα με τον υπουργό Εργασίας, «είναι ανοιχτό το πεδίο για διαπραγμάτευση, μαζί τους κατ’ αρχήν ώστε να δούμε τη μορφή οργάνωσης της ασφάλισης που συμφέρει αυτούς και ανταποκρίνεται και στο δημόσιο συμφέρον. Και προφανώς μετά θα είναι αντικείμενο επαναδιαπραγμάτευσης με τους θεσμούς».
«10 φορές περισσότερο από τις προτάσεις Χαρδούβελη»
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. και πρώην υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης επέκρινε την πολιτική της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ανάγκασε την κυβέρνηση να πάρει νέα μέτρα ύψους 3,1 δισ. ευρώ, τη στιγμή που στο e-mail Χαρδούβελη οι παρεμβάσεις για το ασφαλιστικό ήταν 310 εκατ. ευρώ. Δεκαπλάσια μέτρα».
Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που οδήγησε την κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κ. Βρούτση, σε μεγάλες περικοπές στις κύριες συντάξεις των νέων συνταξιούχων, στις επικουρικές συντάξεις, στο εφάπαξ αλλά και στην κατάργηση του ΕΚΑΣ.
Ο κ. Βρούτσης χαρακτήρισε «εξοντωτικές τις εισφορές δικηγόρων, γιατρών, αγροτών και μηχανικών» και τόνισε ότι η Ν.Δ. είναι αντίθετη με τους συντελεστές αναπλήρωσης των συντάξεων, οι οποίοι δεν δίνουν κίνητρα για όσους είναι περισσότερο από 35 χρόνια στην ασφάλιση και κατέληξε λέγοντας ότι τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης υπονομεύουν το ασφαλιστικό σύστημα.
Ο κ. Βρούτσης υπεραμύνθηκε της πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης στο ασφαλιστικό και επέρριψε σοβαρές ευθύνες στη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας για την κατάργηση της δημοσίευσης των στοιχείων των συντάξεων μέσα από το σύστημα ΗΛΙΟΣ.
Ο πρώην υπουργός Εργασίας χαρακτήρισε «μεγάλη μεταρρύθμιση και διαρθρωτική αλλαγή το σύστημα ΗΛΙΟΣ» γιατί, όπως επισήμανε, «την 1η Ιουνίου 2013 μάθαμε για πρώτη φορά στην Ιστορία της Ελλάδας πόσες είναι οι συντάξεις, πόσοι οι συνταξιούχοι, ποια είναι η μέση σύνταξη και τη διάρθρωση των συντάξεων».
Σύμφωνα με τον κ. Βρούτση το σύστημα ΗΛΙΟΣ ήταν «ένα επίτευγμα το οποίο απάλλαξε από 350 εκατομμύρια ευρώ ετησίως την κοινωνική ασφάλιση, τις μαϊμού συντάξεις, τις οποίες νικήσαμε για πάντα, 5 δισεκατομμύρια επιβάρυνε το σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης τα τελευταία 15 χρόνια η παραβατικότητα αυτών των συντάξεων και στη συνέχεια είχε μια σειρά από επιπτώσεις πάρα πολύ θετικές».
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. έκανε ιδιαίτερη αναφορά σε μια σειρά από παρεμβάσεις που έγιναν από την προηγούμενη κυβέρνηση και εξορθολόγησαν το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, όταν ανέλαβε την ηγεσία του υπουργείου Εργασίας «οι επικουρικές συντάξεις δίνονταν με το μάτι και το ζύγι.
Με υπεύθυνες δηλώσεις. Ένα σύστημα κατακερματισμένο γενικά, επικουρική ασφάλιση με συνδικαλιστές, οι οποίοι ήταν επικεφαλής στα επικουρικά ταμεία της χώρας και οι οποίοι σήμερα που μιλάμε έχουν πάρει περίοπτες θέσεις στη νέα ασφαλιστική διοίκηση του υπουργείου Εργασίας».
Η λειτουργία του δεύτερου πυλώνα ασφάλισης
Ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και πρόεδρος του Ομίλου Eurolife ERB Ασφαλιστική Αλέξανδρος Σαρηγεωργίου, αφού επισήμανε ότι «οι 23 από τις 28 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν εν λειτουργία, με διαφορετικούς τρόπους, συστήματα τριών πυλώνων» υπογράμμισε τις βασικές προτεραιότητες για τη λειτουργία αυτών των πυλώνων και στη χώρα μας.
Όπως τόνισε, «οφείλει το κράτος, κατά την άποψή μας, να θεμελιώσει και να ρυθμίσει ένα σύστημα στον δεύτερο πυλώνα, στα επαγγελματικά ταμεία, τα οποία επαγγελματικά ταμεία τελικά στον ιδιωτικό τομέα λειτουργούν, ρυθμιζόμενα από το κράτος και είναι κεφαλαιοποιητικά, όπως επίσης κεφαλαιοποιητικά είναι και τα συστήματα του τρίτου πυλώνα».
Ο κ. Σαρηγεωργίου ανέφερε χαρακτηριστικά παραδείγματα από την εμπειρία ευρωπαϊκών χωρών, σύμφωνα με τα οποία «στην Ολλανδία όπου τα ποσοστά αναπλήρωσης είναι 94%, αυτό το 94 είναι κατά 58% από τον κρατικό φορέα και κατά 42% από επαγγελματικά ταμεία. Στη Σουηδία, που είναι πολύ χαμηλότερο το ποσοστό αναπλήρωσης, είναι 66% από τον κρατικό τομέα, 34% από ταμεία».
Στα 700 δισ. ευρώ το αφανές χρέος
Σύμφωνα με τον κ. Μιλτιάδη Νεκτάριο, καθηγητής Ιδιωτικής Ασφάλισης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, «το αφανές αναλογιστικό έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος ανερχόταν το 2000 σε 500 δισ. ευρώ και το 2010 σε 700 δισ. ευρώ».
Όπως επεσήμανε, αν και η χώρα μας έχει το υψηλότερο ποσοστό εισφορών στον ανεπτυγμένο κόσμο, με 35 χρόνια ασφάλισης, το πραγματικό ποσοστό αναπλήρωσης δεν πρόκειται να ξεπεράσει το 50%. Όπως είπε, ένα αντίστοιχο ποσοστό αναπλήρωσης θα μπορούσε να επιτευχθεί με μόλις 16% εισφορές αντί για 26%, με το 10% να αντιστοιχεί στο αναδιανεμητικό σύστημα και το 6% στο κεφαλαιοποιητικό.
Σημείωσε επίσης ότι «η έκθεση της παγκόσμιας τράπεζας προτείνει την εισαγωγή κεφαλαιοποιητικών συστημάτων στο συνταξιοδοτικό σύστημα. Στην Ελλάδα επιβάλαμε τις υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές, γύρω στο 45%, και υποσχεθήκαμε 100% ποσοστό αναπλήρωσης από τον πρώτο πυλώνα ασφάλισης.
Ο ρόλος του δεύτερου πυλώνα ασφάλισης πρέπει να έχει τρία βασικά χαρακτηριστικά, δηλαδή, α) την εξισορρόπηση των ασφαλιστικών κινδύνων, β) την ευελιξία στην ηλικία συνταξιοδότησης και γ) τη διαμόρφωση ατομικών λογαριασμών του ασφαλισμένου».
Διαμόρφωση ατομικής ευθύνης
Ο κ. Δημήτρης Γαβαλάκης, πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών Ελλάδος (ΕΑΔΕ), πρόεδρος του Πανελληνίου Συνδέσμου Συντονιστών Ασφαλιστικών Συμβούλων, έχοντας στραμμένη την προσοχή του κυρίως στη νέα γενιά των ασφαλισμένων, καθώς και στη διαμόρφωση της ατομικής ευθύνης σε σχέση με την ασφάλιση, επεσήμανε ότι α) πρέπει να υπάρξει η πρόβλεψη η ασφαλιστική βιομηχανία να συμμετάσχει σε κάθε τμήμα πέρα του 1ου πυλώνα, β) να υπάρξουν φορολογικά κίνητρα για τη μακροχρόνια διακράτηση των συνταξιοδοτικών λογαριασμών, με στόχο να αντισταθμιστεί η έλλειψη συνειδητοποίησης και ταυτόχρονα να εξισορροπηθούν πιθανοί μελλοντικοί επενδυτικοί κίνδυνοι.
Μετάβαση στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα
Για την επαγγελματική ασφάλιση μίλησε η κα Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου-Πεχλιβανίδη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών: «Η επικουρική ασφάλιση μπορεί είτε να καταργηθεί και να ενοποιηθεί με την κύρια σύνταξη (ως προσαύξησή της), είτε να καταργηθεί και να μετατραπεί σε ΤΕΑ. Η μετάβαση από το διανεμητικό στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα δεν είναι κάτι εύκολο, ούτε όμως κάτι αδύνατο, εφόσον η χρηματοδότηση του αναλογιστικού ελλείμματος γίνει σε ένα βάθος χρόνου 20-25 ετών».
Η κ. Παπαρρηγοπούλου έθεσε το ερώτημα μήπως πρέπει ένα τμήμα της ανταποδοτικής σύνταξης που λειτουργεί με βάση το διανεμητικό σύστημα των καθορισμένων εισφορών, να λειτουργήσει με κεφαλαιοποίηση και να δοθούν στον ασφαλισμένο δυνατότητες επιλογών ως προς τις επενδύσεις του τμήματος αυτού.
Κοινή γραμμή για συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στoν κλάδο της Υγείας
Τη σημασία των συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), καθώς και τα οφέλη για τον κρατικό προϋπολογισμό από την ανάπτυξη συνεργειών ανέδειξε συζήτηση του δεύτερου πάνελ του συνεδρίου, που συντόνισε ο Πλάτων Τσούλος, διευθυντής σύνταξης της «Ν».
Κορυφαία στελέχη της ασφαλιστικής αγοράς και του κλάδου υγείας δημιούργησαν κοινό μέτωπο για την ανάδειξη των πολλαπλών ωφελειών ενός πλαισίου για ΣΔΙΤ στον χώρο της Υγείας. Μίλησαν για μια win-win-win σχέση, καθώς οφέλη έχει να αποκομίσει το κράτος (δημοσιονομικό όφελος και ελάφρυνση προϋπολογισμού), η ιδιωτική αγορά (κλινικές και ασφαλιστικές εταιρείες) και ο ασφαλισμένος (καλύτερες αποδοχές).
Εξάλλου, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πλέον, προωθούνται μεταρρυθμίσεις ώστε το Δημόσιο να μοιραστεί το βάρος με τον ιδιωτικό τομέα, όπως σημείωσε ο δρ Γιώργος Βελιώτης, γενικός διευθυντής Ζωής, Υγείας και Ομαδικών του Ομίλου Interamerican και πρόεδρος Επιτροπής Υγείας Insurance Europe. «Πρέπει να υπάρχει θέληση και κοινό όραμα και από τις δύο πλευρές. Στην Ολλανδία, π.χ., τους πήρε 15 χρόνια να χτίσουν ένα βιώσιμο σύστημα. Πρέπει να υπάρξουν υποδομές και κίνητρα» τόνισε.
Από την πλευρά του ο Ερρίκος Μοάτσος, διευθύνων σύμβουλος της ΑΧΑ Ασφαλιστικής, υπογράμμισε ότι η συνεργασία αναγνωρίζει τη συμπληρωματικότητα των ρόλων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.
«Στον τομέα της υγείας μπορούμε να δεχθούμε ότι το κράτος πρέπει να εξασφαλίζει παροχές για όλους, αλλά από την άλλη μεριά οι πολίτες πρέπει να μπορούν να επιλέγουν το σύστημα της περίθαλψης που επιθυμούν. Είναι θέμα συντονισμού και συνδυασμού ώστε να μην πληρώνουμε δύο φορές για την ίδια παροχή», είπε μεταξύ άλλων.
Ο δρ Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, ιατρός πνευμονολόγος, αντιπρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), που αναφέρθηκε και στις ληξιπρόθεσμες οφειλές, σημείωσε ότι χρειάζεται συζήτηση για τον προσδιορισμό διακριτών ρόλων και λειτουργιών σε κάθε πυλώνα του ασφαλιστικού.
«Αγοράζουμε υπηρεσίες υγείας από τον ιδιωτικό τομέα υγείας και πλέον και από τον δημόσιο τομέα και θέλουμε να καλύπτουμε τις παροχές που είναι αναγκαίες για κάθε ασθενή. Από κει και πέρα, αν ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να έχει συμπληρωματικό ρόλο, είμαστε ανοιχτοί να το συζητήσουμε», πρόσθεσε.
Ο Ιωάννης Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών και πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος στη Μega Brokers SA, σχολίασε μεταξύ άλλων ότι «η ύφεση θα φέρει στην επιφάνεια τι σημαίνει δωρεάν υγεία… Η δωρεάν υγεία είναι πανάκιβη για τους Έλληνες φορολογούμενους. Οι δαπάνες για την υγεία στη χώρα μας είναι οι μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Πρέπει επομένως να εξετάσουμε αν η οργάνωση είναι σωστή».
«Μπορεί μια περιοχή να έχει ανάγκη ένα νοσοκομείο και να διαθέτει τρία, επειδή αυτό εξυπηρετεί πιθανόν στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης» είπε μεταξύ άλλων και τόνισε ότι το ζητούμενο είναι η συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα με στόχο χαμηλότερο κόστος για τους πολίτες.
O Νίκος Μανιαδάκης, καθηγητής & διευθυντής στο ΜΠΣ στη Διοίκηση Υπηρεσιών Υγείας και αναπληρωτής κοσμήτορας της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ), ανέδειξε μια άλλη οπτική του θέματος αναφερόμενος στις επενδύσεις που γίνονται στη χώρα.
Σημείωσε χαρακτηριστικά ότι «από τα 15 δισ. ευρώ που επενδύονται κάθε χρόνο θα πρέπει να δούμε ποιο είναι το value for money. Τι αποκομίζει ο Έλληνας. Πώς μέσα από μια αποτελεσματική σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα μπορούν να υπάρξουν οφέλη για τον πολίτη. Και η συζήτηση πρέπει να έχει μια δυναμική».
Τέλος, ο Αθανάσιος Λοπατατζίδης, σύμβουλος διοίκησης του Ομίλου ΒΙΟΪΑΤΡΙΚΗ, τόνισε: «Αν δεν πιέσουμε τις πολιτικές ηγεσίες να πάρουν τις κρίσιμες αποφάσεις που χρειάζεται η χώρα, δεν έχουμε μέλλον και θα βλέπουμε τα “μυαλά” να φεύγουν στο εξωτερικό. Η γήρανση του πληθυσμού δημιουργεί εκρηκτικό μίγμα στην υγεία και στα οικονομικά της και αυτό που συμβαίνει είναι να μην προστατεύουμε τις πιο ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού».
Γιατί οι ατομικές συντάξεις δίνουν λύση στο συνταξιοδοτικό
Το θέμα της διασποράς της ευθύνης, ώστε να διασφαλίζονται οι μελλοντικές συντάξεις και να ενισχύονται τα κίνητρα και οι προοπτικές ανάπτυξης των ασφαλιστικών εταιρειών σε συνδυασμό με πρακτικές αύξησης των μελλοντικών συντάξιμων αποδοχών σε ατομική βάση βρέθηκε στο επίκεντρο συζήτησης που πραγματοποιήθηκε χθες στο πλαίσιο του πρώτου συνεδρίου της «Ν», συζήτησης την οποία συντόνισε η Λέττα Καλαμαρά, δημοσιογράφος της «Ναυτεμπορικής».
Η Νάντια Σταυρογιάννη, διευθύνουσα σύμβουλος και αντιπρόεδρος του Δ.Σ. της DAS Hellas Α.Ε., αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο γεγονός ότι η λύση στο πρόβλημα έχει να κάνει με τη στάση την οποία τηρεί η πολιτεία, η οποία πρέπει να στηρίξει τις ιδιωτικές εταιρείες του ασφαλιστικού τομέα ώστε να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο. Σχολίασε επίσης ότι οι νέοι πολίτες πρέπει να ενημερώνονται μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα για τα οφέλη της ιδιωτικής ασφάλισης.
Στη συζήτηση, όπου αναλύθηκαν τα οφέλη από την οργάνωση ενός ολοκληρωμένου συνταξιοδοτικού συστήματος βασισμένου σε τρεις πυλώνες ασφάλισης, καθώς και το θέμα της εξασφάλισης μελλοντικών αποδόσεων μέσα από ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, ο Γιώργος Καραβίας, πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Μεσιτών Ασφαλίσεων (ΣΕΜΑ) ανέδειξε τον ρόλο των μεσιτών και των συμβούλων του ασφαλιστικού κλάδου.
Τόνισε ότι η ασφαλιστική διαμεσολάβηση είναι ένας κλάδος που διαθέτει το ανθρώπινο δυναμικό, αλλά ταυτόχρονα έχει και το όραμα ώστε να προσφέρει κοινωνικό λειτούργημα, ενώ δεν λείπουν και τα αναγκαία κεφάλαια. «Έχουμε ανθρώπινο δυναμικό, ασφαλιστικούς συμβούλους, πράκτορες, μεσίτες που μπορούν να προσφέρουν εξαιρετικές αναλύσεις και προτάσεις στους καταναλωτές για τις συντάξεις και την υγεία» τόνισε μεταξύ άλλων.
Ο Γιάννης Καντώρος, γενικός διευθυντής Ασφαλιστικών Εργασιών του Ομίλου Interamerican σημείωσε ότι «για τις μεταρρυθμίσεις, μέχρι τώρα διαχειριζόμαστε με άσχημο τρόπο μια άσχημη κατάσταση… Δεν είναι δυνατόν να δίνουμε τα πάντα σε όλους… Αυτό γινόταν αλλά δεν μπορεί να γίνεται πια. Πρέπει να δούμε πώς θα συμπληρώσουμε το κενό, δηλαδή πώς θα αναπτύξουμε τον δεύτερο και τον τρίτο πυλώνα. Χρειάζεται ένα σταθερό πλαίσιο με μεγάλη χρονική ισχύ».
Ο κ. Καντώρος πρόσθεσε ότι «απαιτούνται επίσης κίνητρα, τα οποία θα μπορούν ενδεχομένως να δοθούν στο τέλος της συνταξιοδοτικής περιόδου. Χρειάζεται επίσης εκπαίδευση του κοινού».
Από την πλευρά του ο Νίκος Δελένδας, γενικός διευθυντής Πωλήσεων και Εκπαίδευσης και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Eurolife ERB Ασφαλιστικής σχολίασε, μεταξύ άλλων, ότι «το τι ζητά ο ενδιαφερόμενος είναι η ουσία. Δεν πρέπει να προωθούμε προγράμματα που βολεύουν εμάς.
Στην εταιρεία μας, για να βγάλουμε ένα προϊόν, πριν το λανσάρουμε, το τεστ που κάνουμε είναι αν θα το αγοράζαμε εμείς οι ίδιοι… Έχουμε κόψει πολλά προγράμματα με αυτό τον τρόπο» είπε. Κλείνοντας, τόνισε ότι ο πελάτης θέλει δύο πράγματα: επιλογές και ευελιξίες...
Πώς θα αποπληρωθούν οι οφειλές του ΕΟΠΥΥ
Το ζήτημα της ρευστότητας και των αναγκαίων εξοφλήσεων των παρόχων αποτελεί καίριο μέλημα της διοίκηση του ΕΟΠΥΥ, ο οποίος φέρεται να έχει συγκεντρωμένες οφειλές της τάξης του 1,65 δισ. ευρώ.
Στα 415 εκατ. ευρώ οι ληξιπρόθεσμες οφειλές
Από την πλευρά του, ο δρ Παναγιώτης Γεωργακόπουλος, ιατρός πνευμονολόγος, αντιπρόεδρος του οργανισμού, μιλώντας χθες στο συνέδριο της «Ν» για την ιδιωτική ασφάλιση, σημείωσε ότι τα συνολικά χρέη επί της ουσίας είναι πολύ χαμηλότερα, ήτοι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές φτάνουν στα 415 εκατ. ευρώ ή στο 25% αυτών που καταλογίζονται.
Σύμφωνα με τον κ. Γεωργακόπουλο, ένα σημαντικό μέρος των υποχρεώσεων αφορούν χρέη τα οποία κληρονόμησε ο ΕΟΠΥΥ από τα ασφαλιστικά ταμεία που προϋπήρχαν και τα οποία «κατέβασαν ρολά» στο τέλος του 2011.
Τα χρέη των προηγούμενων ταμείων ήταν της τάξης των 448 εκατ. ευρώ και αυτά πέρασαν στον ΕΟΠΥΥ, όταν την ίδια στιγμή οι πιστώσεις στα ταμεία αυτά δεν μεταβιβάστηκαν στον νέο οργανισμό. Όπως μάλιστα τόνισε ο αντιπρόεδρος, δεν ξέρει κανείς τι έγιναν οι πιστώσεις για παροχές υγείας εκείνης της περιόδου οι οποίες δεν μετεγράφηκαν στον ΕΟΠΥΥ και θα πρέπει το θέμα να διερευνηθεί.
Νομοθετική ρύθμιση για τα χρέη
Σημείωσε, δε, ότι θα πρέπει να υπάρξει σχετική νομοθετική ρύθμιση για τα κληρονομηθέντα χρέη του οργανισμού τα οποία αφορούν το 10% της αξίας των υποβολών-χρεώσεων που δεν είχαν εκκαθαρίσει τα προηγούμενα ταμεία πριν ενταχθούν στον ΕΟΠΥΥ.
Επίσης από το συνολικό 1,65 δισ. ευρώ των χρεών, ένα σημαντικό τμήμα αφορά σε rebate και clawback το οποίο δεν έχει αποδοθεί ή συμψηφιστεί από τους παρόχους υγείας, δηλαδή κλινικές και διαγνωστικά.
Αυτό φτάνει έως και τα 517 εκατ. ευρώ. Ακόμη ένα τμήμα των χρεών της τάξης των 270 εκατ. ευρώ αφορά χρέη προς τις φαρμακευτικές εταιρείες και δεν αφορούν τους παρόχους. Έτσι, κατά τον κύριο Γεωργακόπουλο το συνολικό ποσό που απομένει να πληρωθεί προς τους παρόχους περιορίζεται στα 415 εκατ. ευρώ. Σχετικά δε για τις αποπληρωμές σημείωσε ότι θα γίνουν μόλις εκταμιευτεί η δόση των 7,5 δισ. ευρώ.
Ακόμη ο κ. Γεωργακόπουλος ανέφερε ότι «από τον Ιανουάριο του 2016 εγκαινιάσαμε ένα νέο σύστημα εκκαθάρισης των δαπανών από κάθε πάροχο και μέχρι τέλος του 2016 θα γίνονται αυτόματα όλες αυτές οι διαδικασίες, αρκεί να έχουμε μια σταθερή ροή χρηματοδότησης».
Προσδιορισμός διακριτών ρόλων και λειτουργιών
Σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα, πρόσθεσε ότι χρειάζεται συζήτηση για τον προσδιορισμό διακριτών ρόλων και λειτουργιών σε κάθε πυλώνα. «Αγοράζουμε υπηρεσίες υγείας από τον ιδιωτικό τομέα υγείας και πλέον και από τον δημόσιο τομέα και θέλουμε να καλύπτουμε τις παροχές που είναι αναγκαίες για κάθε ασθενή κι από κει και πέρα αν ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να έχει συμπληρωματικό ρόλο είμαστε ανοιχτοί να το συζητήσουμε».