Πριν από έξι χρόνια, στις 23 Απρίλιου 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε το ακριτικό Καστελόριζο να ανακοινώσει την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε.-ΔΝΤ-ΕΚΤ, μια κίνηση προσωρινού χαρακτήρα, όπως υποστήριζαν, η οποία όμως εξελίχθηκε σε έναν εφιάλτη, που διαρκεί ακόμη, χωρίς να διαφαίνεται έως και σήμερα οδός διαφυγής.
Από την έντυπη έκδοση
Του Πάνου Φ. Κακούρη
[email protected]
Πριν από έξι χρόνια, στις 23 Απρίλιου 2010, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου επέλεξε το ακριτικό Καστελόριζο να ανακοινώσει την ένταξη της χώρας στον μηχανισμό στήριξης Ε.Ε.-ΔΝΤ-ΕΚΤ, μια κίνηση προσωρινού χαρακτήρα, όπως υποστήριζαν, η οποία όμως εξελίχθηκε σε έναν εφιάλτη, που διαρκεί ακόμη, χωρίς να διαφαίνεται έως και σήμερα οδός διαφυγής.
Τα τραγικά λάθη στον σχεδιασμό του πρώτου μνημονίου από την τότε τρόικα και σήμερα θεσμούς, με βασικότερο την υποεκτίμηση της ύφεσης που θα επέφεραν τα μέτρα που οι ίδιοι επέβαλαν, οδήγησαν την ελληνική οικονομία στο πιο βαθύ τούνελ της παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας, ενώ αρκετοί ξένοι οικονομολόγοι μιλούν για ένα «οικονομικό πείραμα».
Μετά τον Όλι Ρεν και το Καστελόριζο, την Κυριακή 2 Μαΐου, ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου παρουσίασε το πρόγραμμα της προσαρμογής της οικονομίας και ανακαλύψαμε δύο νέους όρους, το «μνημόνιο» και την «τρόικα». Την ίδια μέρα οι επικεφαλής της τρόικας, Σερβάς Ντερούς της Κομισιόν, Κλάους Μαζούχ της ΕΚΤ και Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ, σε συνέντευξή Τύπου παρουσίασαν τη δική τους άποψη για το πρόγραμμα, εμφανιζόμενοι σχετικά αισιόδοξοι, πως αν εφαρμοστούν τα συμφωνηθέντα η ελληνική οικονομία σε λιγότερο από μία διετία θα εξερχόταν της κρίσης και της ύφεσης. Το ίδιο αισιόδοξος εμφανιζόταν και ο κ. Παπακωνσταντίνου και συνολικά το οικονομικό επιτελείο, ο οποίος μάλιστα είχε δηλώσει πως από τα τέλη του 2010 (!) θα υπήρχαν σημάδια ανάκαμψης. Η οποία δεν ήρθε ακόμη…
Ολόκληρο το άρθρο στη «Ναυτεμπορική»