Επίθεση φιλίας από τα μεγαλύτερα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα δέχεται το τελευταίο διάστημα ο ελληνικός εφοπλισμός, ιδιαίτερα μετά την επιβολή των capital controls και τη διαφαινόμενη τάση αύξησης της φορολογίας.
Από την έντυπη έκδοση
Του Λάμπρου Καραγεώργου
[email protected]
Επίθεση φιλίας από τα μεγαλύτερα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα δέχεται το τελευταίο διάστημα ο ελληνικός εφοπλισμός, ιδιαίτερα μετά την επιβολή των capital controls και τη διαφαινόμενη τάση αύξησης της φορολογίας.
Πληροφορίες της «Ν» αναφέρουν ότι εκτός των παραδοσιακών «φίλων», όπως είναι το ναυτιλιακό κέντρο του Λονδίνου, οι προσπάθειες για την προσέλκυση Ελλήνων εφοπλιστών έχουν ενταθεί και από άλλα κέντρα, όπως του Ντουμπάι και του Χονγκ Κονγκ. Ειδικά σε ό,τι αφορά το Χονγκ Κόνγκ, πληροφορίες αναφέρουν ότι εκπρόσωποί του έχουν οργανώσει μία ακόμη περιοδεία στην Ελλάδα για τον προσεχή Οκτώβριο.
Στόχος της αντιπροσωπείας είναι να έρθει σε επαφή με ελληνικούς ναυτιλιακούς παράγοντες και να αναδείξει τα οφέλη που απορρέουν για μία ναυτιλιακή εταιρεία που θα επιλέξει ως έδρα-βάση των δραστηριοτήτων της το Χονγκ Κονγκ. Σημειώνεται ότι είναι η τρίτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που αντιπροσωπεία του Χονγκ Κονγκ επισκέπτεται τη χώρα μας και επιζητεί να έχει επαφές με την ελληνική ναυτιλιακή κοινότητα.
Ο ελληνικός εφοπλισμός πάντως αντιμετωπίζει με τον αναμενόμενο σκεπτικισμό όλες αυτές τις προσπάθειες προσέλκυσης, καθώς, όπως τονίζεται χαρακτηριστικά από κορυφαίους ναυτιλιακούς παράγοντες, προκειμένου να λάβει μία απόφαση τόσο σοβαρή, θα πρέπει να εξετάσει όλο το «πακέτο».
Οι εκπρόσωποι της μεγαλύτερης ναυτιλίας του κόσμου γνωρίζουν άλλωστε πολύ καλά τι συμβαίνει σε κάθε διεθνές ναυτιλιακό κέντρο και πολύ περισσότερο του Λονδίνου, το οποίο πάντοτε αποτελούσε μία από τις διεθνές τους βάσεις. Από εκεί αποχώρησε άλλωστε μαζικά στα μέσα της δεκαετίας του 1970 για να δημιουργήσει το σύγχρονο διεθνές ναυτιλιακό κέντρο του Πειραιά μετά την ψήφιση του νόμου 27 του 1975 που κατοχύρωνε συνταγματικά το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της ναυτιλίας. Οι Ελληνες εφοπλιστές παρά το γεγονός ότι μαζί με το πλάνο ίδρυσης μίας ναυτιλιακής εταρείας έχουν έτοιμο και το «plan B» για μία ενδεχόμενη αποχώρηση από την Ελλάδα, εν τούτοις μάλλον δεν σκοπεύουν να πράξουν κάτι ανάλογο, όσο το φορολογικό και θεσμικό πλαίσιο που τους έφερε εδώ παραμένει σταθερό και αναλλοίωτο.
Αν και το τελευταίο διάστημα σημειώθηκαν μία δύο περιπτώσεις «επιστροφής» στη βρετανική πρωτεύουσα για λόγους μάλλον πιο προσωπικούς, το ζητούμενο για τους ίδιους παραμένει η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας του Πειραιά και υπογραμμίζουν ότι αυτό θα πρέπει να έχει πάντοτε στο κέντρο της προσοχής της οποιαδήποτε κυβέρνησης. Παράλληλα επισημαίνεται ότι το ελληνόκτητο πλοίο έχει καταστεί πλέον μετά και τις τελευταίες ρυθμίσεις το πιο ακριβό φορολογικά από τα ανταγωνιστικά του.
Σε ό,τι αφορά τον Ελληνα εφοπλιστή, θα πρέπει να σημειωθεί ότι φορολογείται ατομικά με βάση το σύστημα των τεκμηρίων, γεγονός που σημαίνει ότι για κάθε 100 ευρώ που φέρνει στη χώρα για να καλύψει τα τεκμήρια, τα 6-8 ευρώ πηγαίνουν στο κράτος μέσω της εισφοράς αλληλεγγύης. Επίσης σημαντικά είναι τα φορολογικά οφέλη (έμμεσοι φόροι) από την κατανάλωση των χρημάτων που εισάγει για τις ανάγκες του.
Υπενθυμίζεται ότι το 2014 το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισήλθε στη χώρα μας ανήλθε στα 13,18 δισ. ευρώ έναντι 12,08 δισ. ευρώ την προηγούμενη χρονιά, ενώ το πρώτο εξάμηνο του 2015 ανήλθαν στα 6,46 δισ. ευρώ έναντι 6,29 δισ. ευρώ το αντίστοιχο διάστημα του 2014.
Η ανταγωνιστικότητα όμως των προσφερόμενων υπηρεσιών και το φορολογικό πλαίσιο είναι αυτό που προβάλλουν τα διεθνή ναυτιλιακά κέντρα όχι μόνο προς τη μεγαλύτερη ναυτιλία του κόσμου, την ελληνική, αλλά σε όλη τη διεθνή ναυτιλία, προκειμένου να την προσελκύσουν «στα μέρη τους» και να καρπωθούν τα οφέλη από την εγκατάσταση στα εδάφη τους ναυτιλιακών εταιρειών και χιλιάδων καλά αμειβόμενων στελεχών επιχειρήσεων. Οι προσπάθειες έχουν ενταθεί ιδιαίτερα από τα ναυτιλιακά κέντρα της Απω Ανατολής, καθώς εκεί έχει μεταφερθεί ήδη ένα σημαντικό μέρος του παγκόσμιου διά θαλάσσης εμπορίου.
Το Λονδίνο
Δεδομένου ότι το πλοίο έχει προπέλα και η ναυτιλία είναι μία διεθνή δραστηριότητα, έδρα της μπορεί να καταστεί οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη που προσφέρει ανταγωνιστικές υπηρεσίες και αυτό είναι μία πραγματικότητα που δεν μπορεί να αγνοήσει καμία κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του Bρετανού υπουργού Ναυτιλίας Robert Goodwill στους Lloyds List με την ευκαιρία του London International Shipping Week που πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες στο Λονδίνο και στόχο έχει να αναδείξει τα πλεονεκτήματα του City ως έδρα του παγκόσμιου ναυτιλιακού τομέα.
Το μήνυμα έχει ληφθεί δυνατά και καθαρά από την κυβέρνηση, η οποία δεσμεύθηκε να παρουσιάσει μία σαφή ατζέντα που θα προωθήσει όχι μόνο το Λονδίνο, αλλά όλο τον βρετανικό ναυτιλιακό τομέα ως ένα διεθνές κέντρο αριστείας. Παραμένουμε ο σημαντικότερος παίκτης παγκοσμίως αλλά δεν μπορούμε να εφησυχάζουμε καθόλου για το γεγονός ότι άλλοι, όπως το Ντουμπάι και η Σιγκαπούρη, θέλουν να θίξουν το μερίδιό μας στην παγκόσμια ναυτιλιακή αγορά τόνισε ο Bρετανός υπουργός, με αφορμή τον αυξανόμενο ανταγωνισμό που εκδηλώνεται από τα ναυτιλιακά κέντρα της Ανατολής.
Σημειώνεται ότι οι Βρετανοί εκπρόσωποι του ναυτιλιακού τομέα πιέζουν την κυβέρνηση να τροποποιήσει και το φορολογικό πλαίσιο που αφορά τους ξένους κατοίκους που διαμένουν στο Λονδίνο, τους επονομαζόμενους non dom, οι οποίοι καλούνται να καταβάλλουν ένα επιπλέον κατ’ αποκοπή φόρο τα επόμενα χρόνια. Αυτό που ζητείται από τους Βρετανούς ναυτιλιακούς παράγοντες είναι η κυβέρνηση να διαχωρίσει τους πλοιοκτήτες από τους υπόλοιπους ξένους επιχειρηματίες, κυρίως Ρώσους που διαμένουν στη βρετανική πρωτεύουσα.
Αξιοσημείωτη είναι η αναφορά στους Ελληνες εφοπλιστές του John Denholm, προηγούμενου προέδρου της ναυτιλιακής οργάνωσης BIMCO και προέδρου της J&J Denholm Limited.
Οι Ελληνες, όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, θα πάνε παντού αλλά τελικά θα θέλουν να γυρίσουν στο Λονδίνο γιατί τους αρέσει το βρετανικό Δίκαιο, θέλουν τους μεσίτες του Λονδίνου και θέλουν ακόμη να κάνουν από εδώ τις δουλειές τους. Ομως, αν ανοίξει ένας άλλος δρόμος για την επιχείρησή τους προς τη Γενεύη ή την Κύπρο είναι δύσκολο να παραμείνουν στο Λονδίνο. Το Λονδίνο μπορεί να επιβιώσει ως κέντρο των ναυτιλιακών υπηρεσιών, χωρίς πλοιοκτήτες, αλλά θα είναι πολύ πιο εύκολο να γίνει αυτό, εάν οι πλοιοκτήτες είναι εδώ πρόσθεσε.